www.wmh.fora.pl

Edgar

Ponieważ wywiązała się dyskusja na temat, jacy to pracownicy KM są niedobrzy, spróbuję napisać, jak to wygląda z tej drugiej strony. Jak pewne rzeczy widzi się zza pulpitu tramwaju (trochę mniej zza kierownicy, bo nie mam takich doświadczeń).

Pewnie niewielu pasażerów ma pojęcie jak ta praca wygląda. Dzień pracy zaczyna się wcześnie rano, czasem bardzo wcześnie. Zakładając że muszę przyjść na godzinę 04:00, muszę wstać o godzinie 02:30 (mieszkam stosunkowo niedaleko od zajezdni). Oczywiście ta godzina 04:00 to tak symbolicznie, bo zakładając że wyjazd jest o tej godzinie, to rzeczywiście muszę byc ok. pół godziny wcześniej. Pobieram dokumenty pojazdu i inne "gadżety", muszę odnaleźć wóz, uruchomić go, sprawdzić. Nie zawsze wszystko idzie gładko. Czasem ujawniają się usterki, czasem pojawiają się inne, nie przewidziane sytuacje. W zimie, jest straszny dramat, wszystko jest zamrożone. Ze względów energetycznych nie wolno nam uruchamiać ogrzewania na terenie zakładu.Po sprawdzeniu czy wszystko jest ok. następuje wyjazd. Oczywiście, jak jest zimno, są narzekania, że nie właczone jest ogrzewanie. Za bramą jest włączone. Teraz to nawet ta funkcja jest zautomatyzowana. Ale trzeba poczekać, bo grzejniki muszą się nagrzać. Tego oczywiście pasażer nie rozumie. Grzeczne tłumaczenia na nic się zdają. Pasażer wie lepiej przecież. Zaczynają się wulgarne odzywki, straszenie. Oczywiście nie reaguję na nie, bo o to chodzi by mnie sprowokować. Trzeba przecież odreagować domowo-pracowo-rodzinne frustracje i kompleksy. Czas sobie leci. Przybywa ludzi na przystankach i na pokladzie. Zaczynają się pojawiać ci, co to wychodzą na ostatnią chwilę z domu. Co oczywiste, wiąże się to z dobieganiem. I tu zaczynają się problemy. Często właśnie rzucają się na ostatnią chwilę. Niektórzy już w momencie, gdy pojazd rusza. Przykro mi, ale taka osoba już nie pojedzie. Nie mogę gwałtownie hamować, bo to by mogło stworzyc zgrożenie. Ale oczywiście będzie pretensja, że komus zamknąłem drzwi przed nosem. Chciałbym nadmienić, że jest coś takiego jak rozkład jazdy. Wystarczy być odpowiednio wcześniej na przystanku i problemu niema. Muszę trzymac się rozkładu. Bo gdybym tak na każdym przystanku czekał, to po kilku przystankach miałbym spore opóźnienie, co z kolei wiązało by się z pretensjami, że przyjechałem opóźniony, a ktoś się przecież spieszy. Ja nigdy nie biegnę do tramwaju/autobusu. Po prostu jestem na przystanku przed godziną odjazdu. To chyba jest proste? Jadę sobie dalej. Ludzi na pokładzie sporo, na przystankach jeszcze więcej. Przychodzi taki moment, że już nie można się zmieścić w pojeździe. Mimo to, lud twardo pcha się dalej, pomimo, że z tyłu jedzie następny pojazd, luźniejszy. Ale nie. Wszyscy chcą jechać pierwszym. Pół biedy, jeżeli są drzwi bez funkcji samopowrotu. Dwie, trzy próby i udaje się je zamknąć i odjechać z przystanku. Tragedia jest wtedy, gdy drzwi są wyposażone w funkcję samopowrotu. Jest to funkcja mająca na celu zapewnienie bezpieczeństwa pasażerom. Niestety, jest wykorzystywana przez nich do niecnych celów. A to ktoś nogę wystawi, rękę, głowę, tyłek. Byle by uniemożliwić odjazd. Nadmieniam, że takie zachowania mają miejsce też, gdy jest pusto. Niektórzy mają niezłą zabawę z tymi drzwiami. Tym sposobem powstają znaczne opóźnienia. Tracę przerwy na pętlach i narażam się na obelgi, w związku z opóźnieniami. Częstym "grzechem" pasażerów, jest rzucanie się do drzwi, po zabrzmieniu sygnału ostrzegającego o zamykaniu się drzwi. Na zewnątrz jak też i wewnątrz pojazdu, są stosowne informacje, że wsiadanie/wysiadanie po sygnale jest zabronione. Po coś te informacje są. Prowadząc obserwacje, mogę odnieść wrażenie, że lud nie chodził do szkoły i nie umie czytać. Jest to zjawisko nagminne. Ostatnio, zauważyłem modę na wysiadanie na ostatnią chwilę. Odbywa się to w formie skoku. Cóż. Nie każdy zdąrzy. To już nie moja wina. Oczywiście rzucanie się od zewnątrz też jest częstym zjawiskiem. Wtedy zarzuca się nam, że zamykamy dzrwi przed nosem. Cóż. Pech. Kiedyś muszę odjechać z przystanku. Staram się zamykać drzwi przed podaniem sygnału zezwalającego na jazdę. Robię tak z dwóch powodów. Żeby zachować płynność ruchu (za mną też jadą wozy) oraz dlatego, że czas podawania sygnału zezwalającego na jazdę dla tarmwaju jest bardzo krótki. Muszę zdąrzyć wjechac na skrzyżowanie i je opuścić. Gdybym tak na każdego czekał, to bym nigdy nie odjechał z przystanku. Jest to brutalne ale innaczej się nie da. Nie rozumiem panicznego rzucania się pasażerów na ostatnią chwilę zwłaszcza na takich ciągach jak np. Al. Jerozolimskie. Tam tarmwaj jest co chwilę. Nawet jak jeden ucieknie, to nie ma dramatu. A to właśnie w takich miejscach są największe problemy z pasażerami. Jest jeszcze tysiące innych "pomysłów" ze strony pasażera, by utrudnić życie kierowcy/motorniczego. Długo by je opisywać. Spróbuje je kiedyś spisać. Oczywiście, żeby nie było za lekko, to swoje trzy grosze dokładają kierowcy samochodów, rowerzyści i piesi. Jak już uda mi się ruszyć z przystanku, to oczywiście na tory musi wjechać jakiś debil, samochodem i zatrzymać się na torach. Najczęściej robi to w sposob gwałtowny, zmuszając do gwałtownego hamowania. Czasem próbuje taki być szybszy od tramwaju i skręcić tuż przed nim. W momencie gdy ma gorsze przyspieszenie, bądź swoj manewr wykona zbyt blisko tramwaju dochodzi do kolizji. I potem czytamy sobie w kartach informacyjnych: "podczas wykonwania manewru skrętu w lewo, kierowca samochodu, nie zachował szczególnej ostrożności i doprowadził do kolizji z tramwajem. Kierowca podpisał oświadczenie o winie" Cóż, są dni, że taką formułkę czytam kilkanaście razy. Jest to przerażające. Do najczęstszych "grzechów" kierowców należą stanie na torach, wjeżdżanie tuż przed nadjeżdżający tarmwaj. Statystki są bezlitosne. Ok. 90 % kolizji w relacji tramwaj-inny pojazd jest z winy kierujących innymi pojazdami. Oczywiście Policja nie reaguje na takie zachowania kierowców. Udają, że nie widzą, bo po co sobie dokładać roboty. Piesi to straszliwy problem. Przechodzenie w miejscach niedozowlonych, wychodzenie zza stojącego tramwaju, przechodzenie na czerwonym świetle. O ile "spotkania" z samochodem kończą się najczęściej na stratach meterialnych, o tyle kontakt tramwaju z pieszym, kończy się najczęściej na ciężkich obrażeniach, czasem śmiercią. Najgorsze jest to, że pewnych sytuacji nie da się przewidzieć. Wracając jeszcze do pasażerów. Bardzo uciążliwym problemem są zjazdy do zajezdni. Pojazd zjeżdżający do zajezdni jest w stosowny sposób oznakowany. Informacja o (planowym) zjeździe do zajezdni jest zawarta w rozkładzie jazdy. Pasażer oczywiście ma to za nic. Nie czyta informacji w rozkładzie, nie patrzy na tablice. Oczywiście w miejscu gdzie pojazd zjedzie z trasy (np. przy zjeździe linii 26 z Os. Górczewska, skręt w ul. Skierniewicką) lub przed bramą rozgrywają się dramaty. Zaczynają się idotyczne pytania, wyzwiska, groźby. Kiedyś usłyszałem zarzut (miałem wóz z klasycznymi tablicami), że złośliwie wyświetliłem tablice zjazdowe. Nie będę dalej cytował słów, jakie usłyszałem od pasażerki. Ste wulgaryzmów. I tak jest właściwie zawsze. Postęp idzie do przodu. Część pojazdów, wyposażona jest oprócz informacji wizualnej, w informację głosową. Wszystko to, dla wygody pasażera. Dodatkowo, stosowane jeszcze klasyczne (boczne) tablice z trasą zjazdu. Dla zwrócenia uwagi, są one w kolorze żółtym. Ostatnio właśnie maiłem wóz z wyświetlaczami, informacją głosową + dodatkowe tablice. Zjeżdżałem z Os. Górczewska. Oba wagony pełne ludzi. Kilka przystanków przed końcem trasy system zapowiedział: "Uwaga, zjazd do zajezdni "Wola". Jak zauważylem, na nikim nie zrobiło to żadnego wrażenia. Na Płockiej wsiadło jeszcze sporo ludzi. Po zamknięciu drzwi system znów zapowiedział komunikat o zjeździe. Przystanek Rogalińska. System zapowiedział informację o zjeździe + informacja "koniec trasy". Ludzie dalej siedzą, część wsiada z przystanku. Żeby ułatwić pracę ochronie, wszedłem na pokład i poinformowałem, że koniec trasy. No i się zaczęło. Dlaczego? O co chodzi? Przecież nic nie jest napisane. Jak ta można? Niektórzy posłali parę k....ew. Wychodzi na to, że: pasażerowie nie chodzili do szkoły, dawno nie byli u okulisty i laryngologa. No i do tego nie grzeszą kulturą. No, bo jak to inaczej wytłumaczyć? Uważam, że informacja naprawdę była czytelna. Podawana była na rożne sposoby. Podejrzewam, że gdyby były komunikaty, że motorniczy każdemu pasazerowi da po 1000 zł , to każdy by przeczytał i usłyszał, a do kabiny ustawiła by się spora kolejka. I tak jest właściwie przy każdym zjeździe. Ludzie nie czytają, nie słuchają, a potem jest pretensja do motrniczego. Często bywają bardziej agresywne wystąpienia. Ręce opadają.....

koniec cześci pierwszej.

tapir

Po pierwszych paru zdaniach - ciekawy post. Dzięki za niego. Bez jakiejkolwiek złośliwości, czy ironii - bardzo ciekawie będzie poczytać, jak to wygląda "z tamtej strony".

Cleotka3007

Owszem, w pełni zgadzam się z Edgarem. Jadąc Tramwajem i patrząc na współpasażerów zastanawiam się czy edukacji nie skończyli na przedszkolu :/ to jest jedna, wielka porażka! I potem wielkie pretensje do motorniczego, że jedzie po swojej trasie. Ludzie, motorniczy to nie maszyna, że będzie zapieprzał po torach 24godziny na dobę! Kiedyś musi zjechać do zajezdni i wrócić do domu. No i to chamskie utrudnianie pracy...

Edgar

Kulecki

Ta, zamiana miejsc, próba wczucia się w rolę - to daje do myślenia. Miałem okazję przejechać się kilka razy w kabinie, parę kółek się zrobiło z tym czy tamtym (zwłaszcza z takim jednym), mogłem sobie pooglądać i przemyśleć. Czasu aż nadto - jedno półkółko, czyli półkurs - zwykle ponad godzina, na większości linii. Kilka półkursów - i już ma się ogląd.
To jest cholernie trudna robota. Ile może kosztować błąd - poczytajcie sobie na przegubowcu. Nie ma chwili wyluzowania, ciągła obserwacja tych patafianów dookoła, którzy się ładują pod wóz, a to blachą, a to pieszo. Zza pleców - a to bilet, a to panie, a którędy jedzie, choć napisane jak krowie na miedzy. Do tego siedzisko spod tyłka ucieka (bo uszkodzone), dołem wieje gorąco, górą - zimno, nie da się wyłączyć ani wyregulować (ten właśnie tak ma), w kabinie wali stęchłymi papierochami zmiksowanymi z łojem (bo niektórzy się nie myją i nie wietrzą wozu, a wilgoć się wdała)... tak to wygląda. Spróbuj człowieku tak wysiedzieć te godziny; przypominam, siedzisko ucieka spod d*py...
Osobiście jestem pełen podziwu. Moje inżynierskie zmagania, nie zawsze wdzięczne, mają tę zaletę, że pracuję w moim wymuskanym kąciku, a otaczają mnie ludzie życzliwi, a co najmniej - wykształceni. Chyba nie mam źle.
Rano z większym entuzjazmem do roboty, hehe... a jak? Pewnie tramwajem...

Edgar

Kulecki

Edgar

Odnosząc się do tych dwóch postów powyżej, odnoszę wrażenie, że nie zostałem dobrze zrozumiany. Ja piszę, o tym co widzę. Nie przeżywam tego. Gdyby tak było, to rzeczywiście dawno bym już zmienił profesję. Akurat lubię swoją pracę.To, że wy (jak się wam wydaje) wiecie jak wygląda ta praca. Ok. Inni nie muszą, więc mogą poczytać. Natomiast czynienie mi chamskich insynuacji jest co najmniej niemiłe i nietaktowne. Nie jesteście do tego uprawnieni. Mogę odnieść wrażenie, że macie do mnie jakiś żale. Proszę bardzo, napiszcie, na forum, a lepiej chyba na priv. Co najmniej nie eleganckie zachowania z waszej strony nie powtarzają się pierwszy raz. Nie wiem o co chodzi. Natomiast nie życzę sobie tego typu zgrań tutaj na forum. W sumie tyle od mnie. Oczywiście pewnie admin wyrzuci ten post, ale co tam. Dziwne, że jak ktoś mnie obraża, to admin postów nie usuwa. Cóż, nie należę widocznie do odpowiedniego grona.

Cleotka3007

Edgar, ja się z Tobą zgadzam. Poza tym ja osobiście daleka jestem od sarkazmu. Chyba, że ktoś w dzieciństwie nie lubił bajek Disney'a, to faktycznie moja wypowiedź mogła być sarkastyczna. Ale tylko w takim wypadku...

Edgar

Edgar

Edgar

Edgar

Cleotka3007

Edgar, ale przecież wycinanki są w Polsce wręcz tradycją Razz

Np. kurpiowskie. Ty się jeszcze dziwisz, że tutaj też są? Razz

Edgar